Op 1 augustus is het precies een jaar geleden dat Misha in haar opvanggezin kwam. Een jaar… en nog altijd wacht ze op dat ene, juiste baasje.
Niet omdat ze geen leuke hond is, integendeel.
Maar omdat Misha geen doorsnee maatje zoekt. Zij zoekt iemand met ervaring. Met geduld. En vooral: met een groot hart.
Misha is een prachtige, slanke labradormix met een witte vacht. Ze is dol op water, graven én knuffelen. Maar ze is geen makkelijke hond.
Misha is vier jaar oud en komt uit Roemenië. Ze heeft in haar jonge leven al veel meegemaakt. Dat maakt haar soms onzeker en gespannen. Bezoek in huis vindt ze spannend, nieuwe situaties kosten haar moeite.
Gelukkig groeit ze in haar opvanggezin met sprongen. Met één op één aandacht, in een rustige omgeving, maakt ze hele mooie stappen. Ze leert graag en is dol op koekjes en brokjes – daarmee kun je haar goed trainen.
Voor Misha zoeken we een thuis zonder kinderen of drukte. Een veilige plek waar ze zichzelf mag zijn. Waar ze niet hoeft te haasten. Waar iemand met hondenervaring haar begrijpt en haar kan helpen verder te groeien.
In ruil daarvoor krijg je een trouwe en slimme hond, die met jou, stap voor stap, de wereld aandurft.
Belangrijk om te weten:
Voor Misha hanteren we een uitgebreide adoptieprocedure. Dat betekent meerdere kennismakingsbezoeken in haar vertrouwde omgeving om rustig een band op te bouwen. Alleen als er écht een klik is, zetten we samen de volgende stap.
Het went nooit… Afstand moeten doen. Het blijft zo verdrietig voor de eigenaar. Niet willen, maar geen andere keus hebben dan afstand doen van je liefste metgezel. Het verdriet bij het afscheid nemen. De laatste aai, het laatste koekje geven. Een traan biggelt over de wang op het bolleke van de hond.
De hond kijkt op. Ziet de tranen in de ogen van haar baasje. Het baasje waar ze bijna 9,5 jaar lief en leed mee heeft gedeeld. Niet begrijpend kijkt ze haar baasje na. Ze begrijpt het niet. Ze blaft; “kom terug alsjeblieft “ ze hoort de voetstappen van haar baasje. Steeds zachter, steeds verder weg. Haar oogjes vochtig, haar staartje omlaag.
Een vreemde hand die haar gerust probeert te stellen. Een zachte en warme stem. “Kom maar. We zijn er voor je. We begrijpen je verdriet. Kom maar, we geven je troost”.
Dit is het verhaal van Trixie. Een lieve en trouwe Beagle van bijna 9,5 jaar oud. De liefde tussen haar en haar baasje was groot. Het verdriet voor beide nu des te meer. Afstand doen van diegene die je onvoorwaardelijke liefde geeft. Het is hard, keihard. Keihard en intens verdrietig voor zowel de hond als de eigenaar.
Maar we beloven jou. Het komt goed. We gaan op zoek naar een nieuw thuis. Een thuis waar Trixie dezelfde onvoorwaardelijke liefde krijgt die ze altijd heeft gehad.
Geef jij Trixi de liefde die zij zo verdient?
